Poşet

-: Kardeş işin ne zaman biter acaba?

+: Abi vallaha iyi mal gelmiş bugün. Bi 5-10 dakikalık işim kaldı.

-:Tamamdır. Ben daha sonra geleyim o zaman.

+:Geri döndüğünde sana bir şey kalır mı bilmem vallah.

Elimdeki çöp poşetiyle beş altı dakika dolanıp, hala AMED 21 yazılı arabasının yanında,  işine devam ettiğini görünce, dayanamayıp üstteki sohbeti açmış bulundum. Amacım onu darlamak değil, vereceği süreye göre, başka çöp kutusu arayıp aramamaya karar vermekti. Kararımı vermiştim. Berbat kokusu ve akmaya devam eden haliyle, fırına gidip geleceğim, biraz da yol üstündeki parkta oyalanacak, döndüğümde çöpümü atacaktım.

Fırına kadar gittim, içeri çöp poşetiyle giremeyeceğim için, onu parktaki küçük çöp kutularının yanına bıraktım. Ekmeğimi alırken aklım hep ondaydı, başına bir şey gelir mi gelmez mi telaşı içerisindeydim. Ya kediler gelip poşeti eşelerse, rezillik çıkar, poşeti bıraktığımı gören biri “Bu kekoları İzmir’de barındırırsan olacağı budur, memleketi ne hale getirdiler.” diye bana ders verecek diye ödüm kopuyordu. Bu telaş içerisinde üç ekmek almama rağmen, dört ekmek parası ödeyerek, koşar adımlarla poşetime gidiyordum. Ve oradaydı. Sapasağlamdı. Mutlu olmuştum. Çok şanslıydım. Poşetimi aldım. Banka oturdum. Sürenin dolmasını bekliyordum. On değil, on beş dakika bekledim ki garanti olsun.

Döndüğümde, geri dönüşümcü çocuk hala oradaydı. Moralim bozuldu. Yine, darlamak için değil vereceği süreye göre, poşeti eve götürüp götürmeme konusunda karar vermek için yanına gittim: ”Kardeş elin ne kadar ağırmış.” dedim. “Abi vallaha sorma çok karışık atmışlar; ayıklamakta zorluk çekiyorum. Çok pasaklı burdakiler. Şimdi bitecek ama sana bir şey kalmadı. İstersen birazını verem ha. “dedi. “Oha harbiden şaka yapmıyormuş.” dedim içimden.  Sonra ona: “Yok kardeşim sağolasın” dedim ve çöple beraber eve döndüm.

Yaşadığım bu olayla beraber, annemin yılladır ne kadar doğru yaptığını tekrar anlamış oldum. Kendimi bildim bileli, annem normal çöp ile geri dönüşüme ayrılacak atıkları ayırır. Normal çöpü kapıcı toplar, geri dönüşüm atıkları da dışardaki çöp kutusunun yanına asılır. Bir ara, belediye her daireye geri dönüşüm poşetleri dağıtmış, geri dönüşüm çöplerinin belediye tarafından ayrı olarak toplanacağını söylemişti.  Annem, o dönem bile kendi bildiği usule devam etmiş, komşularının “O çöpçüler, o çöplerden senden benden iyi kazanıyorlar. Yok şu, şu kadar zengin olmuş çöp toplayarak…” demelerine aldırmadan, geri dönüşüm atıklarını, çöp kutusunun yanına asmaya devam etmişti. Belediyenin yaptığı bu uygulama, iyi niyetli olsa da o dönem geri dönüşümcülerin işlerinin aksamasına ve zorluk çekmesine sebep olmuştu. Bir iki ay sonra da uygulamadan vazgeçilmişti.

Tabi ki hayalimizdeki ülkede hiç kimsenin hayatını devam ettirebilmesi için, çöpleri karıştırması yok. Mücadelemiz, üretimlerimiz hep bu yönde. Ancak hayallerimize ulaşacağımız güne kadar, geri dönüşümcülerin işlerini kolaylaştırmak için; lütfen geri dönüşüm atıklarınızı, geri dönüşüm kutularının içine atmayın, mutlaka ve mutlaka çöplerinizi ayırın ve geri dönüşüm atıklarınızı, çöp kutularının yanına asın.